Легендарниот фудбалер, а сега функционер на Партизан, Црногорецот Предраг Мијатовиќ, даде интервју во емисијата „Агапе“ на телевизијата „Инсајдер“ и откри некои непознати детали од периодот кога бил на врвот на својата слава, а за својата сегашна улога, резимираше дека се согласил да дојде во спасувачката мисија и посакува Партизан да го врати во Лигата на шампионите.
„Тоа беше моја обврска, во смисла дека Партизан ме направи фудбалер предодреден за големи работи. Ако Будуќност беше средно училиште, Партизан беше универзитет. Емоционално, јас сум партизановец. Нема да се смирам додека Партизан не заигра во Лигата на шампионите. Ја започнав оваа приказна со одлични луѓе, Расим, Данко. Би било лудо да не веруваме дека на крајот ќе постигнеме нешто. Ќе има подеми и падови. Не е важно како ќе почнете, туку како ќе завршите“, рече популарниот Пеѓа.
Мијатовиќ се присети и на својот прв сениорски договор со Будуќност, кога на стадион дошол со позајмен велосипед.
„Не беше мој велосипед, го позајмив од пријател. Дури и не знаев што потпишав. Извадија 1.000 долари, 10 банкноти од по 100. Мислев дека сум најбогат на светот. Тогаш започна мојата приказна“, раскажа Мијатовиќ.
За жал, животот на Мијатовиќ беше обележан и со голема трагедија бидејќи го загуби својот син Андреј кога имаше само 14 години. Приказната е многу трогателна.
„Мојот син е мојата енергија, мојата мотивација, физички не е меѓу нас, но е постојано тука. Секој од нас има некој што нè мотивира додека спиеме. Тоа е нешто што ме движи“, вели емотивниот Мијатовиќ, кој рече дека на Андреј му се предвидувало дека ќе живее само седум години, а неговата борба траеше двојно подолго.
„Тој се роди во 1994 година, кога бев во Валенсија на пат кон ненормална слава. Потоа отидов во Реал, болеста се влоши, но тој се бореше како лав. Секогаш кога имав најголеми успеси, тој се чувствуваше лошо. Практично беше клинички мртов. Повикав свештеник, детето почна да покажува подобри параметри, лекарите рекоа дека работите се подобруваат. После тоа, живееше уште две години“, ја заврши Мијатовиќ исповедта.
