Постарите љубители на фудбалот, кои ги паметат Диди, Гаринча, Вава, Пеле, знаат дека во минатото за бразилската репрезентација беше карактеристично да се користат прекари, но таа традиција како да изумира и на СП во Русија единствен што го препознаваат по прекар беше селекторот Тите. Играчите си ги користеа презимињата и ова беше прв Мундијал по 1974 на кој Бразилците немаа играч познат по својот прекар.
Габриел Фернандо де Жесус како младинец го викале Борел, така го знаеле сите, но откако тој премина во Манчестер сити, стана Габриел Жесус. Некогашниот Марселињо од Сао Пауло, сега е Лукас Мура. Со формалноста кај новите генерации, се губи врската на навивачите со соите идоли, сметаат постарите Бразилци.
Трендот не е само кај репрезентативците, туку и на клупска сцена. Некои бразилски клубови го бараат тоа, па сè помалку бразилски фудбалери настапуваат под прекар. И во младата репрезентација за играчи до 20 години нема играч пријавен со прекар. Постојат оние со додавките „ињо“ (мал) и „ао“ (голем), но тоа не е исто како прекар. Фабињо или Паулињо немаат ист шарм како Кафу или Зико. Имаше двајца Жунињовци, па за да се разликуваат, едниот го викаа Паулиста, другиот Пернамбукано, по сојузните држави од кои доаѓаат.
Некогаш прекарот нема врска со географијата. Алемао (големиот Германец), кој играше на СП во 1986 и 1990, не беше со потекло од Германија, туку имаше светла коса и очи.
Графите пред десет сезони беше прв стрелец во шампионскиот тим на Волфсбург, а името му е Едналдо, иако пријателите го викале Дина. Тренерот во клубот каде што ја почнал кариерата му рекол дека Дина е многу нежно, па почнал да го вика Графите бидејќи му личел на некој со таков прекар.
Некои фудбалери земаат прекари по суперхерои или цртани ликови. Така ги има Хулк, Дунга (џуџето глупавко од приказната за Снежана), Карека (постоел кловн Карекиња), итн.
Бразилците имаат навика да им ставаат прекари на сите, од портир до претседател.
„Дали Пеле ќе беше она што стана ако настапуваше како Едсон Арантес? Веројатно да, но секако би бил помалку популарен. Не можам да замислам некој да го вика Арантес, смешно е. Многу имаат и по две имиња како Тијаго Силва, Тијаго Невес, тоа е тажно“, вели Тостао, чиј прекар значи паричка, а го добил бидејќи бил понизок од другарите со кои играл фудбал.