Кога ќе се спомене Предраг Русевски, прва асоцијација, секако, е тенисот и оние убави времиња кога заедно со Лазар Магдинчев и Димитар Грабул настапуваа за Дејвис куп репрезентацијата на Македонија и ги радуваа фановите со своите игри и победи. Не е тоа толку далечно време, но годините си врват, па Пецко одамна стави крај на кариерата, ама, секако, остана со тенисот.
Во прво време работеше како тениски тренер во Македонија, но потоа ги прошири хоризонтите и замина за далечната Кина. Таму воспостави одлични релации, а квалитетната работа му донесе и соработка со младата кинеска тенисерка Јујaо Ли.
Таа има 17 години, а Предраг Русевски е нејзиниот тениски ментор. Заедно беа и на Отвореното првенство на Австралија.
„Тенисот во Македонија, за жал, не е на посакуваното ниво, па мораме да работиме глобално. За моја среќа, реализирав некои конекции во далечната Кина, бев на шестмесечна работа, а потоа почна соработката со младата кинеска тенисерка Јујао Ли. Бевме и на Отвореното првенство на Австралија, едно прекрасно искуство како за младата Ли така и за мене. Таму може да се почувствува мирисот на вистинскиот тениски професионализам, се дружевме со дел од познатите ѕвезди на светскиот тенис, остваривме контакти, научивме многу работи. Тенисот е динамичен спорт, брзо се развива и потребна е секојдневна едукација и усовршување. Секако, на големите гранслем-турнири можете да го впиете тоа потребно искуство, кое, за жал, за нас овде во Македонија не е толку лесно достапно“, вели Предраг Русевски, кој сега се врати дома, но набрзо повторно ќе замине.
Не сака премногу да зборува за тенисот во македонски рамки затоа што вели дека и не се случува ништо многу значајно, па и тој, како и неколку други наши истакнати тениски имиња, мораат да заминат далеку од Македонија, ако сакаат да бидат дел од светските тениски текови.
За Русевски тенисот е живот, но малкумина знаат дека постојано го следи и фудбалот и е страстен навивач на италијанскиот клуб Милан. Оваа сезона, како што вели, нема многу причини за задоволство, но исто така потенцира и дека никогаш нема да го смени клубот за којшто навива.
„Во животот можете да смените речиси сѐ, жената, автомобилот, партијата, но не и клубот за којшто навивате. Јас сум „миланиста“ до коска, па и кога не оди, секако дека од срце навивам за мојот клуб. Еве, се надевам дека овој викенд ќе го победиме Лече. Можеби и не е нешто, но секоја победа е важна. На хуманитарниот тикет, секако, мора да има место и за Милан. ‘Двојка’ ќе биде, и тоа со најмалку два гола што ќе ги постигне Милан“, порачува Предраг Русевски, кој го типуваше својот хумантитарен тикет, со надеж дека ќе успее да погоди и да ги донира средствата таму каде што во моментот се најпотребни.
Ние исто така се надеваме дека ќе биде успешен и во обложувачкиот дел што се однесува до хуманитарниот тикет, но и во тренерската тениска кариера.
